دیده اید عده ای را که پای تلویزیون می نشینند تا فقط کانال عوض کنند؛ این نوع از بینندگان تلویزیون به قصد تلویزیون خوانی نمی آیند؛ حتی قصد آنها تلویزیون دیدن هم نیست؛ فقط می خواهند وقتشان را بگذرانند و سرگرم باشند آنها حتی دنبال سرگرمی–آموزش هم نیستند. من نمی گویم تلویزیون نباید سرگرم کند و یا نباید یاد بدهد و نمی گویم کسی حق ندارد سرگرم شود. نکته ایجاد تمایز بین تلویزیون و اینترنت از یک زاویه است. با اینترنت نباید مثل تلویزیون برخورد کرد.
وظیفه داریم تا در آموزش همیشه به مسیر "از داده ها تا فرهنگ" توجه داشته باشیم و همگان را به عدم خروج از این مسیر فرا بخوانیم. اینترنت پر جاذبه با داشتن میلیاردها صفحه؛ قابلیت های فراوانی برای بیرون افتادن از این مسیر دارد. حالا فرض کنید اگر به یک PDA و یا به اینترنت Wireless که دردسری هم برای کانکت شدن ندارند، دسترسی داشته باشید؛ چقدر احتمال تلف شدن وقتتان بالاتر می رود.
|
0